Bab 1
"Cahaya nak pergi mana tu sayang..?" Tanya ibu ketika aku melepasi dirinya yang sedang melipat kain.
"Cahaya nak pergi tengok bintang."
Perlahan-lahan aku menuruni anak tangga. Aku sarungkan selipar jepun yang hampir nak putus tu. Itulah selipar kesayangan aku. Tak mahu ditukar-tukar selagi belum habis riwayat selipar tu.
"Mana ada bintang tengah hari ni sayang."
"Erkk.. Cahaya nak tengok matahari."
Ibu menggeleng kepala. Seketika lepas tu aku dengar ibu menjerit memanggil kak ngah.
"Kak ngah buat apa dengan Cahaya kak ngah?"
"Cahaya tu, dia conteng buku sekolah orang. Orang marah la dia.." Kak ngah cuba membela diri.
Aku mencebik je dari jauh. Aku baru nak conteng je pun. Belum conteng lagi. Conteng betul-betul karang baru tau. Tunggu la abah balik nanti. Aku nak mengadu dengan abah.
Aku menunggu abah pulang makan tengah hari.
"Ibu..! kenapa abah tak balik lagi..? Lama dah Cahaya tunggu abah.." Aku menghentak kaki masuk semula ke dalam rumah. Mau bergegar rumah papan abah ni aku kerjakan. Kulit aku ni pun dah bertukar kemerah-merahan. Bahana dok melangut bawah terik matahari.
"Ohh.. ibu lupa pulak nak cakap, abah tak balik makan tengah hari hari ni. Abah ada kerja."
"Kenapa ibu tak cakap. Penat je Cahaya tunggu.. Cahaya sampai lapar dah tunggu abah.." Aku menyendeng dekat riba ibu.
"Siapa suruh tunggu, ibu tak suruh pun.." Ibu cuba mengusikku. Aku memuncung.
"Abah balik petang ke ibu..? Alamak, orang nak suruh abah sain borang PIBG ni." Kak ngah menyampuk. Bila masa pulak dia keluar dari bilik aku pun tak tau. Sibuk je dia.
"Ibu..!! abah..!! Amir dah balik..!" Jeritan abang dari luar dah kedengaran. Ni lagi sorang anak Nazrin yang suka melolong.. macam kak ngah. Salah sikit nak jerit, silap sikit nak melolong.
"Abang ni.. terjerit-jerit macam tu.. tak elok tau.. cuba bila balik bagi salam ke?" Tegur ibu. Aku tengok abang menyeringai. Hah, padan muka dia. Aku angkat ibu jariku. Saja nak bagi dia panas.
"Assalamualaikum ibu..!!" Sesudah membuka kasut sekolah. Abang berlari mendapatkan ibu. Leher ibu dipeluk, pipi ibu pulak jadi mangsa ciuman. Lepas cium ibu, abang cium pipi aku pulak. Tapi dalam pada dia cium pipi aku tu sempat jugak dia cubit peha aku.
"Ibu..! tengok abang.. dia cubit Cahaya.." Aku mengadu. Tak sempat aku nak terajang punggung dia, dia dah mencicit lari mendapatkan kak ngah. Kak ngah mencium dahi abang. Kak ngah kemudian melepaskan pukulan tepat kena punggung abang.
"Suka sangat sakat Cahaya kan?" Kata kak ngah seraya ketawa melihatkan gelagat abang yang mengusap-usap punggungnya.
"Hishh.. sudah la anak-anak ibu semua. Pergi mandi. Serabut ibu tengok..!"
"Yang sorang tak berbaju, yang sorang macam baru lepas masuk longkang.. hah.. kak ngah.. kain sekolah tu ambil. Jangan nak longgok merata.."
Bila ibu dah bersuara macam tu, kita orang pun apa lagi, mencicit la lari. Semua pakat-pakat masuk bilik air
*****
"Berapa ketul bintang ada malam ni?" Tanya along seraya mencuit pinggangku. Hilang semua lamunan zaman kanak-kanak aku.
"Ada la dalam 1501 ketul. Tu belum masuk taik bintang lagi.." Balasku. Sengaja nak mengusik.
"Aik, taik bintang pun ada jugak.?"
"Along ni pergi la sana. Sibuk je kacau Cahaya." Aku menolak badan along supaya pergi. Adik beradik aku ni suka sangat menyibuk kalau aku nak melayan perasaan.
Tak lama along datang, abang pulak menyusul. Elok je aku berganjak sedikit nak memberi ruang untuk abang, dah kak ngah pulak dok menyendeng. Suka dia orang ni. Rimas betul aku.
"La.. kak long ingatkan Cahaya sorang je yang suka tengok bintang ni. Adik beradik pun ikut sekali rupanya."
"Kita orang tak kira la, kita orang tolong temankan je.." Jawab along seraya tersenyum menggamit isterinya. Kak long menghampiri. Abang ngah yang sudah selesai mengemas perkakas barbeque mula datang menghampiri. Alahai.. mana cukup tikar yang aku hamparkan ni.
Semua senyap melayan perasaaan masing-masing. Hari ni aku seronok sangat sebab hajat kita orang nak kumpul adik beradik tercapai. Dekat tepi laut pulak tu. Seronok aku bila dapat tengok bintang banyak-banyak macam ni. Kalau dekat Kuala Lumpur tu banyak cahaya neon je aku tengok.
"Along teringat dulu.. Cahaya kalau merajuk, marah, nangis, suka ke, mesti nak tengok bintang." Aku memecah kesunyian.
"Haah.. betul tu. Ingat tak Cahaya sampai panjat bumbung rumah pasal nak tengok bintang dekat-dekat." Abang pulak menyampuk.
"Eh.. mana ada la.."
"Ada je.."
"Takde la.."
"Ada la.." Kali ni serentak along, kak ngah dengan abang mengiyakan.
"Erkk.. ada ek?" Aku menggaru kepala yang tak gatal. Abang mengusap kepala aku.
Suasana kembali tenang. Bila dah kena angin bayu ni, nikmat betul la kan? Sejuk je angin laut. Elok tengah menikmati ketenangan, datang pulak segerombolan anak-anak buah aku. Siap bawak tikar bagai ni ha.
"Eh.. apasal tak tidur lagi ni?" Tanya kak long.
"Alaa umi.. kita orang pun nak temankan auntie Cahaya jugak. Boleh la.. kita orang dah siap bawak tikar ni." Balas Rina, anak along yang sulung.
Tiba-tiba rintik hujan mula menerjah ke wajah masing-masing.
"Alamak.. hujan pulak.." Aku bersuara.
"Alaa.. kita orang baru nak join..!" Rungut Imad. Anak kak ngah yang sulung.
Semua ketawa melihatkan muka kelat anak masing-masing.
"Nasib korang la.." Along berkata dengan sisa tawa.
Bersambung..
I read Bab 1 to Bab 3. I like the approach and detail. Jangan lupa compilekan semua ya. Nanti jual kepada pembikin drama! <3 Kak.Z
ReplyDelete